Nawracające aftowe zapalenie jamy ustnej jest najczęstrzą chorobą owrzodzeniową błony śluzowej jamy ustnej. Zgodnie z objawami klinicznymi wyróżnia się trzy formy:
Najczęściej pojawiają się drobne owrzodzenia na dolnej wardze. Mają wygląd zaokrąglonych owrzodzeń pokrytych białą błoną (biało -żółte tło), otoczone rumieniową, czerwoną bardzo bolesną otoczką. Mają średnicę mniejszą niż 1 cm i są również wspólne dla dzieci. Goją się samoistnie w ciągu 10 – 15 dni.
Afty większe (o średnicy powyżej 1cm) pojawiają się częściej na błonie śluzowej warg, podniebieniu miękkim i słupkach podniebiennych. Wymagają dłuższego czasu gojenia niż formy drobne (małe) – nawet do miesiąca i ze względu na przedłużający się czas leczenia – są bardziej bolesne.
Opryszczkowe aftowe zapalenie jamy ustnej charakteryzuje się licznymi grupami małych owrzodzeń punktowych, które podczas rozwoju mogą się ze sobą łączyć. Zmiany te często są mylone z opryszczką pospolitą, która występuje tylko na zrogowaciałej błonie śluzowej podniebienia twardego, czerwieni wargowej, grzbietu języka i dziąsła, a nie na błonie śluzowej policzków, dna jamy ustnej i wewnętrznej strony warg, gdzie zamiast tego występuje zrogowaciała błona śluzowa i rozwija się owrzodzenie.
Aftowe zapalenie jamy ustnej od dawna jest przedmiotem badań klinicznych i eksperymentalnych, ale przyczyny ich powstawania nie są jednoznaczne. Istnieją czynniki o charakterze egzogennym (zewnętrznym w stosunku do ciała) lub endogennym (wewnętrznym w stosunku do ciała) sprzyjające jego pojawianiu.
Afty mają tendencję do samoistnej regresji, jeśli przyczyną nie jest dokładna patologia, którą należy ustalić specjalnymi testami.
Afty nie są zakaźne, ani niebezpieczne; jednak ból i niekiedy długi czas gojenia mogą negatywnie wpływać na dietę i życie społeczne.